ما در آنکادر تجربه و چالش‌های انتخاب کسانی را که سعی کردند قاب و چارچوب‌های رایج را کنار بگذارند و مسیری متفاوت برای خودشان انتخاب کنند، روایت می‌کنیم.
مهمان اپیزود سوم از فصل یک پادکست آنکادر، دکتر الهام توسلی است. الهام داروسازی را در دانشکده‌ی علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران خوانده و دو سالی می‌شود که به عنوان مشاور واحد بازاریابی شرکت البرز دارو مشغول به کار است.
الهام علاقه‌ی زیادی به ماجراجویی دارد و یکی از این ماجراجویی‌ها را پس از انجام پروپوزال خود، در لحظه‌ای که باید برای گذراندن دوره‌ی طرحش اقدام می‌کرد، شروع کرده است.
ورود به صنعت و فعالیت در حوزه‌ی بازاریابی، برای یک دانشجوی داروسازی نوعی ساختارشکنی تلقی می‌شود و الهام این مسیر را با تمام خطرهای پیش رویش پذیرفته است.
او در این گفتگو از شرایط آن دوران برایمان می‌گوید. اینکه چطور پس از انجام یک پروژه‌ی دانشگاهی مرتبط با المپیاد علوم پزشکی، متوجه می‌شود که به مارکتینگ، حوزه‌ای که پیش از پروژه المپیاد اصلاً به آن فکر هم نمی‌کرده، علاقه‌مند است. او از ابتدا می‌دانست که علاقه‌ای به کار در داروخانه ندارد و بیشتر به مسائل تحقیقاتی پرداخته بود، اما با وجود موفق بودنش در فعالیت‌های پژوهشی تحقیقاتی معتقد بود که «من مرد این راه نیستم!».
در نهایت این دلیلی برای خروج از چارچوب‌های از پیش تعیین شده برای یک دانشجوی داروسازی بود … .
گفتگو با دکتر الهام توسلی در اپیزود سوم از فصل یک آنکادر را در پادبین بشنوید.
پادکست آنکادر از کجا بشنویم؟
پادکست آنکادر را کجا ببینیم؟
لیست مهمانان این فصل را در اپیزود صفر از فصل یک آنکادر ببینید.
خلاصه اپیزود سوم از فصل یک آنکادر
الهام در ابتدای مصاحبه از کار‌ها‌ی روزمره‌ی خود برایمان می‌گوید، اینکه در البرز دارو چه می‌کند و یک روز معمولی برای الهام با انجام چه کارهایی تمام می‌شود.
«اولین تجربه‌ی رسمی و حرفه‌ای من به‌عنوان یه داروساز بعد از فارغ‌التحصیلی، همین جایگاه، یعنی مشاور علمی شرکت البرز دارو هستش. اما کارهایی که انجام می‌دم از وظایف مربوط به مشاور علمی خارج می‌شن. چون بیشتر درگیر بازاریابی، بازاریابی دیجیتال، محتوا نویسی و مسائلی از این دسته هستم.»
در ادامه الهام از روالی که تمام دانشجویان علوم پزشکی در دوران دانشجوییشان می‌گذرانند و پس از آن باید به مدت دو سال دوره‌ی طرح را سپری کنند، صحبت می‌کند و موقعیت کنونی‌اش را مدیون تصمیمی که در آن دوران گرفته است، می‌داند و معتقد است آن برهه‌ی زمانی در آینده‌ی تمام دانشجویان بسیار مهم و تاثیرگذار است.
الهام به دلیل علاقه‌ی زیادش به حوزه‌ی بازاریابی، برای گذراندن دوره‌ی طرح خود «صنعت» را انتخاب می‌کند تا شاید آنجا بتواند فعالیت در این حوزه را تجربه کند.
زمانی که از او در مورد مهارت‌های لازم و ضروری برای ورود به این حوزه پرسیدیم اینگونه پاسخ می‌دهد:
«به‌نظرم وقتی که علاقه وجود داشته باشه، تو ناخودآگاه می‌ری به سمتش و اون مهارت‌ها رو کسب می‌کنی و مهارت چیزی نیست که یه‌شبه دو‌شبه به‌دستش بیاری. الزاماً فقط با درس خوندن یا فقط با کار کردن به وجود نمیاد. همیشه میگم کسی که خوب کار می‌کنه مثل یک پرنده است که خوب اوج می‌گیره و پرواز می‌کنه، حالا فکر کن یکی از بال‌هاش دچار مشکل بشه. این دو بال یکیش تجربه است و اون یکی هم دانشه. هر دو کنار هم باعث می‌شه مهارت به‌دست بیاری.»
الهام به صورت تخصصی‌تر در مورد مهارت‌هایی که باید در کارش داشته باشد می‌گوید:
«به‌خاطر وجود اصل بازاریابی و وابستگیش به مخاطب، تبلیغات، روانشناسی، مدیریت و اقتصاد رفتاری و خیلی چیزای دیگه، بحث راجع‌به مهارت‌های لازم برای این حوزه رو خیلی پیچیده‌تر می‌کنه. اما راجع‌به کارم و مهارت‌هایی که من داشتم، اولیش دانشی بود که در دوران دانشگاهیم به‌دست‌آورده بودم. مهارت‌های دیگه مثل مهارت مخاطب شناسی، مهارت ارتباط با دیگران و غیره بود.»
الهام مهارت‌های مهم دیگری از جمله توانایی ایجاد ارتباط مفید و موثر با دیگران، مهارت و قدرت تحلیل مسائل از دید مشتریان، توانایی همراه کردن مشتریان با خود و مهارت داستان‌سرایی برای فروش بهتر محصولات را در ادامه صحبت هایش مطرح می‌کند.
بیشتر اوقات انسان‌های موفق برای مسیری که در آن قدم بر می‌دارند یک چشم‌انداز ترسیم می‌کنند. الهام نمی‌داند در آینده قرار است در چه صنعتی فعالیت کند و برایش برنامه‌ی ویژه‌ای هم ندارد. اما قاطعانه می‌گوید من به مارکتینگ علاقه دارم و این مسیر درستی است که انتخابش کرده‌ام. در هر صنعتی که وارد شوم، به مارکتینگ ادامه خواهم داد.
قدم گذاشتن در مسیر روتین و معمول برای همه‌ی ما کاری معقول به‌نظر می‌رسد. کسی چه می‌داند، شاید این انتخاب‌ها، جزئی از فرهنگمان شده و ما ندانسته تن به پذیرفتنشان می‌دهیم. به هرحال زمانی که ما از الهام در مورد چرایی انتخاب یک مسیر غیر معمول پرسیدیم، به صحبت‌های دکتر پوریا روزرخ در اپیزود اول آنکادر اشاره کرد و این چنین پاسخ داد:
«من هم با دکتر روزرخ در مورد اینکه یکسری از کارها رو باید انجام بدی و اون اتفاقات رو تجربه کنی تا بعدا بتونی بخشی از اون‌هارو کنار بذاری، موافقم. من هم دقیقاً این شرایط رو تجربه کردم. من بعد از انجام پایان نامه‌ام که در انستيتو پاستور انجام دادم فهمیدم به ریسرچ و R&D علاقه‌ای ندارم. از قبل هم می‌دونستم که چون نمیتونم با بیمار خوب ارتباط برقرار کنم، به بالین هم علاقه‌ای ندارم. در نهایت گزینه‌ی صنعت برام موند و بعد از کسب تجربیات لازم در المپیاد متوجه شدم که من چقدر این فضا رو دوست دارم.
به‌طور کل، تجربیات دوران دانشجویی به همراه کنار گذاشتن گزینه‌ها باعث شد که من این راه رو انتخاب کنم.»
گاهی اوقات حس اشتباه کردن باعث دلسردی و ناامیدی افراد می‌شود. اما الهام چنین حسی نداشته و معتقد است «اشتباه خیلی معنا ندارد!»
او اشتباهات خود را به عنوان تجربه تلقی می‌کند و در این باره می‌گوید:
«توی مسیری که اومدم ممکنه گاهی با خودم فکر کنم اگر مثلاً اون کار رو انجام نمی‌دادم بهتر بود. ولی بعدش ممکن بود با خودم می‌گفتم اگر اون کار رو انجام می‌دادم چی می‌شد و بعد حسرتشو می‌خوردم.»
ریسک، مفهوم آشنایی است برای تمام کسانی که مسیر متفاوتی را برای رسیدن به اهدافشان انتخاب کرده‌اند. الهام توسلی در آغاز مسیر، ریسکِ «انتخاب کردن» را تجربه نموده است؛ اینکه از میان چندین پیشنهاد و موقعیت متنوع با مزایای قابل توجه، تصمیم به انتخاب مسیری می‌گیرد که کمتر شناخته شده است و در مقایسه با دیگر موقعیت‌ها مزایای چشم‌گیری ندارد.
«وقتی می‌خواید یک کاری رو انجام بدید و ازش تجربه‌ای ندارید، ناخودآگاه یک ترسی داخلش هست، ولی این بی‌تجربگی رو می‌شه با یک منتور خوب مدیریت کرد.
بعضی از ریسک‌ها هم هستن که ممکنه تورو تو فشار کاری قرار بدن و تو باید آن‌ها رو بپذیری و با خودت بپرسی که من چرا این مسیر رو شروع کرده‌ام. این باعث می‌شه که در شرایط پرریسک باز هم فراموش نکنیم که چرا به این مسیر قدم گذاشتیم.»
در ادامه گفتگویمان، الهام چندین توصیه برای کسانی که خواهان ورود به چنین مسیری هستند، دارد:
«اگر در دوران دانشجویی تجربه بیشتری داشتم، یکسری از کارها رو می‌تونستم زودتر کنار بذارم و یکسری از کارها رو زودتر شروع کنم. توصیه‌ای که در همین مورد دارم اینه که در دوران دانشجویی هر چیزی رو تجربه کنید. همه چیز رو یک نوک بهش بزنید و برای ورود به هر کاری آدمای مهم و تاثیرگذار و نه الزاماً معروف رو پیدا کنید و ازشون مشورت بگیرید.»
در آخر، از دکتر الهام توسلی پرسیدیم اگر قرار باشد که به الهام 20 ساله توصیه‌ای بکند، آن چیست؟
«من به الهام بیست ساله و بقیه‌ی بیست ساله‌ها میگم که سعی نکنید تو دوران دانشجویی تصمیمات قطعی زندگیتونو بگیرید. این خیلی مهمه و حتماً کار در دوران دانشجویی رو تجربه کنید، چیزی که من خودم تجربشو نداشتم. این کار خیلی دید مثبتی بهتون می‌ده.»
البته این تنها دو توصیه از پنج توصیه‌ی دکتر الهام توسلی به خود ۲۰ ساله‌اش است و شما می‌توانید گفتگوی کامل ما با ایشان را در اپیزود سوم از فصل اول آنکادر بشنوید.
- Criteria 0%
- Criteria 0%
- Criteria 0%
- Criteria 0%
- Criteria 0%
بسیار عالی??راه جدیدی برای رشته داروسازی هست، تا از چارچوب های معمولی و سنتی بیرون اومد